فروش کالای ایرانی
در سایه سکوت و بی‌توجهی مسئولان تعداد زیادی از مراکز خرید به‌ویژه در مناطق بالای شهر (و غرب تهران)، تبدیل به مکان‌هایی برای عرضه کالاهای قاچاق خارجی شده‌اند که راه ورود کالای ایرانی به آنها بسته است.
این روزها حمایت از کالای داخلی واژه‌ای شده است که در اخبار و رسانه‌ها خوب به آن پرداخته می‌شود اما در مقام عمل و در بطن جامعه شکل دیگری بروز می‌کند.
درباره لزوم توجه به کالای داخلی می‌توان به این چند جمله بسنده کرد: مصرف و حمایت از تولیدات داخلی باعث می‌شود تا علاوه بر جلوگیری از خروج ارز کشور، زمینه اشتغال تعداد زیادی از جوانان فراهم شود، از طرفی باید اذعان داشت برخی از کالاهای مصرفی در کنار ورود خود به سایر کشورها، با خود فرهنگ خاص آن کشور را نیز وارد می‌کنند که این امر ممکن است مشکلات بعدی به‌همراه داشته باشد.
فتح بازار ایران بدون خونریزی
شاید دیگر چشم افراد به کالاهای خارجی مصرفی که عمدتاً نیز به‌صورت قاچاق و بدون پرداخت حقوق گمرکی به کشور وارد می‌شود عادت کرده باشد، کالاهایی که از خاور دور (چین و کره جنوبی) تا اروپا و آمریکا به ایران می‌آید و در قفسه‌های فروشگاه قرار می‌گیرد و گوی رقابت را به‌راحتی و بدون خونریزی از تولیدکنندگان داخلی می‌رباید.
فرهنگ سازی مصرف کالا توسط بازاریاب‌های بین المللی، یکی از اساسی‌ترین روشهایی است که امروزه شرکت‌ها و صنایع برای فروش کالای خود انتخاب کرده و به کار می‌گیرند و در این زمینه رقابت سختی نیز با یکدیگر دارند.
این فرهنگ سازی‌ها باعث شده که در برخی از مراکز خرید، حضور کالای ایرانی به‌عنوان یک ضدارزش تلقی شود و در صورتی که در این مراکز یا به‌اصطلاح پاساژها سری بگردانید اثری از حضور کالای ایرانی، حتی برای نمونه نیز نمی‌یابید.
بنا بر این گزارش، یکی از مراکز خرید غرب تهران که نام یکی از ائمه اطهار را هم به دوش می‌کشد هیچ نمادی از فرهنگ و کالای ایرانی ــ اسلامی را در خود جای نداده است. یکی از فروشندگان این مرکزخرید درباره اینکه چرا در این پاساژ کالای ایرانی یافت نمی‌شود، می‌گوید: «مردم این منطقه کالاهای لوکس می‌پسندند و در صورتی که کالای ایرانی در این مرکز خرید بیاید، کلاس کار پایین می‌آید».
وی می‌افزاید: «نرخ اجاره مغازه نیز در این پاساژ بالا است و با فروش کالای ایرانی چرخ ما نمی‌چرخد، زیرا قیمت کالاهای ایرانی پایین‌تر و برخی آنها نرخ مشخص دارند و نمی‌توان اجار‌ه‌های چند ۱۰میلیونی را از طریق فروش آنها درآورد».
ساعت و جواهرآلات، لوازم ورزشی، مانتو، لباس‌های مردانه و زنانه لوازم آرایشی، فرش و موکت، تنقلات و حتی لباس‌های زیر موجود در این مرکز خرید و سایر پاساژهای مشابه، همه نام‌های خارجی را دارند و میان انبوه فروشگاه‌ها تعداد مغازه‌هایی که جنس ایرانی دارند کمتر از انگشتان یک دست است.
از عجایب روزگار این است که مغازه فرش و موکت این پاساژ نیز صرفاً اقدام به فروش اجناس خارجی می‌کند و فرش‌های ماشینی خارجی را به‌قیمت فرش‌های دستباف وطنی می‌فروشد، درحالی که صنایع داخلی ما در این بخش در منطقه مطرح هستند، اما اکنون در رکود به سر می‌برد.
تسنیم